Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego we wrześniu 1833 r., plac nr 155 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 125) objął tkacz przybyły z Saksonii, Gottlieb Beier.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki płucienno bawełnianej, składającej się z 3 warsztatów, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu frontowego drewnianego dachówką krytego.
Stosownie do aktu sporządzonego w łódzkim Magistracie, w styczniu 1862 r., Gottlieb Beier sprzedał nieruchomość swojemu synowi, Ernestowi Beier.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom mieszkalny [drewniany] pod gontami mający długości łokci* 26, szerokości łokci 13, a wysokości łokci 4½ nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
W połowie lat 70-tych Beier wykupił grunt działki.
1875-1876 - "O wykupie czynszów przez Ernesta Bajera z placu nr 155/747 w mieście Łodzi". [zobacz]
Posesja pozostawała własnością sukcesorów Ernesta Beiera jeszcze w końcu lat 80-tych.
Dwupiętrowa kamienica frontowa została wystawiona ok. 1893 r. dla kolejnego właściciela, Edwarda Heimana (zobacz poniżej).
Trzecie piętro dobudowano ok. 1897 r.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia małżonków Helenę i Edwarda Heiman jako właścicieli.
Archiwalne dokumenty budowlane:
1891 – „Projekt na budowę przez Edwarda Heimana w mieście Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej pod numerem 747 i 747b murowanego magazynu i murowanego, parterowego budynku stolarni, mieszkania dla stróża, stajni i wozowni”. [zobacz]
1892 – „O zatwierdzeniu planu na budowę przez Edwarda Heimana murowanego, dwupiętrowego domu mieszkalnego z podobnymi oficynami na nieruchomości pod numerem 747b przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. {powinno być „… pod numerem 747 …} [zobacz]
1897 – „O nadbudowie przez Edwarda Heimana, w mieście Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej pod numerem 747b, trzeciego piętra nad frontową połową istniejącego dwupiętrowego domu, a również projekt zamienny na budowę murowanej, trzypiętrowej oficyny mieszkalnej zamiast zatwierdzonego przez Rząd Gubernialny 19 listopada 1916 roku za numerem 6”. {powinno być „… pod numerem 747 …} [zobacz]
Edward Heiman (1856 - 1933) pochodził z osiadłej w Łodzi rodziny żydowskiej. Po zdobyciu wykształcenia we Wrocławiu, praktykował w łódzkim przemyśle, w zakładach I. K. Poznańskiego.
Pod koniec XIX w., w spółce z Maksem Kernbaumem, przejął i rozwinął fabrykę włókienniczą "Rapacki i S-ka", zlokalizowaną we Woli, ówcześnie pod Warszawą.
Heiman działał z powodzeniem również w innych obszarach gospodarki. Był członkiem grypy przemysłowców, którzy otrzymali koncesję na eksploatację łódzkiej gazowni. Wraz z Edwardem Herbstem, Maurycym Poznańskim, Zygmuntem Richterem i Karolem Eisertem, założył Towarzystwo Akcyjne Elektryczność -Gaz-Trakcja. Do inicjatywy włączyli się również przedstawiciele zamożnych rodzin ziemiańskich - Lubomirskich, Wielopolskich, Czetwertyńskich. Realizację ambitnych zamierzeń przerwał wybuch I wojny światowej.
Edward Heiman, podobnie jak inni zamożni członkowie społeczności żydowskiej, udzielał się aktywnie na polu dobroczynności. Przykładem tych działań jest gmach polskiej szkoły średniej, wystawiony pod ówczesnym adresem Nowo-Cegielnianej 9/11 - dzisiejsze I LO im. M. Kopernika na ulicy Więckowskiego 41. Gmach szkoły stanął w 1909 r. na parcelach należących do Heimana, na których prawdopodobnie miała zostać wzniesiona jego łódzka fabryka. Małżonkowie Helena i Edward Heiman pokryli wszystkie koszty związane z budowa obiektu, przeznaczając na ten cel 200 tys. rubli.
Rodzina Heimanów spolonizowała się, przeszła na katolicyzm i dodała do nazwiska drugi człon - Jarecki.
W tym miejscu należy również przypomnieć postać syna Edwarda Heimana, Aleksandra Heimana-Jareckiego (1886 - 1966), senatora II Rzeczpospolitej, inicjatora i głównego fundatora budowy Gmachu-Pomnika Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łodzi, na ulicy Gdańskiej 102.
Ogłoszenia prasowe:
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone