Piotrkowska

Tree

 

ulica Piotrkowska 21

ulica Piotrkowska 21 nr hip. 274a

do 1850 r. nr 201

 

 

Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, spisanego w lutym 1826 r., plac nr 201 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 19-21) objął mularz Fryderyk Sperling - zobacz rodzina Sperling.

Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu rękodzielni mularskiej, składającej się z potrzebnych narzędzi, przy której pewna ilość ludzi użyta będzie, oraz wystawienia domu drewnianego na podmurowaniu, dachówką krytego, dwufamilijnego.

Sperling przejął plac z przysposobionem wcześniej materiałem [do budowy domu], przez Karola Langa opuszczony i przez tegoż już do zabudowania ustąpionym. Dom frontowy stanął w 1827 r.

Zobacz przedstawicieli rodziny Sperling na Piotrkowska Tree.

 

Stosownie do umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w lutym 1831 r., Sperling sprzedał nieruchomość Wilhelmowi Neumann.

Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod dachówką mający długości łokci* 32, szerokości łokci 20, a wysokości łokci 5 nowej miary polskiej.

* - 1 łokieć = 0,576 m

W 1850 r. Neumann złożył podanie o pozwolenie na wybudowanie wozowni:

Na placu Nº 201 w Nowym Mieście przy ulicy Piotrkowskiej posiadam dom drewniany pod dachówką i zabudowania tylne gospodarskie, gdy zaś mi zbywa na wozowni, a ta nieodbycie jest mi potrzebną, przeto mając zamiar wybudowania takowej ...

Wilhelm Neumann był z zawodu stolarzem, ale w podwórzu posesji prowadził apreturę. W październiku 1855 r. Neumann złożył pismo o wydanie zgody na powiększenie i wyrestaurowanie budynku apretury, dla wyższego prowadzenia fabrykacji.

Wilhelm Neumann urodził się ok. 1800 r. w Wągrowcu, w ówczesnych Prusach, późniejszym Wielkim Księstwie Poznańskim. W 1827 r., w Piaskach koło Gostynina, ożenił się z Julią Hentschel. W 1828 r. małzonkowie byli już w Łodzi.

Julia Hentschel zmarła w 1838 r. Drugą żoną Wilhelma została Renata Fryderyka Jokisch. Córka Wilhelma i Renaty Fryderyki, Ludwika Neumann, poślubiła w 1863 r. Karola Chałupskiego, syna Andrzeja Chałupskiego.

Można przypuszczać, że Wilhelm Neumann i jego pierwsza żona, Julia Hentschel, byli spokrewnieni, odpowiednio, z Fryderykiem Hentschelem i Henriettą Neumann - zobacz rodzina Hentschel i Neumann. Do wyjaśnienia.

Zobacz przedstawicieli rodziny Wilhelma Neumanna na Piotrkowska Tree.

 

Na mocy kontraktu z marca 1859 r. Naumann sprzedał nieruchomość małżonkom Karolinie i Ludwikowi Unbehaun.

Ludwik Unbehaun, majster tkacki, poślubił w 1857 r. wdowę, Karolinę z d. Rettig (akt 117) - zobacz rodzina Rettig. Pierwszym mężem Karoliny był Franciszek Pietschmann.

Zobacz przedstawicieli rodziny Unbehaun na Piotrkowska Tree.

 

Małżonkowie Unbechaum podzielili nieruchomość.

Kontraktem z lutego 1861 r. część południową (Piotrkowska 21) kupił Józef Zand (1793-1873).

Rok później, w marcu 1862 r., Ludwik Unbehaun, do którego należała nadal część północna (Piotrkowska 19), wystosował do Magistratu skargę następującej treści:

Józef Zand któremu jak wiadomo W-mu prezydentowi odsprzedałem połowę placu przy ulicy Piotrkowskiej pod Nº 274 położonego, na którym Zand pobudował dom murowany o piętrze, w podwórzu zaś wzniósł oficyny z trzech już stron, w której urządził siedem okien na moje podwórze.

W latach 60-tych Józef Zand był również właścicielem części sąsiedniej nieruchomości, przy Piotrkowskiej 23. Druga część należała do jego syna Wolfa Zanda.

Informacja prasowa z czerwca 1867 r. (MA) donosi o upadłości firmy Józef Zand & Sohn.

 

Na kartach historii Łodzi pojawia się jeszcze jeden przedstawiciel rodziny Zand - Morytz Zand (1826-1886), brat Wolfa.

Przynajmniej od lat 60-tych w osadzie fabrycznej Mania, ówcześnie poza granicami Łodzi, funkcjonowała fabryka (przędzalnia, farbiarnia i apretura) Morytza Zanda (plan z 1864 r. - zobacz). Pod koniec lat 70-tych kondycja przedsiębiorstwa Zanda spadała, a po pożarze w 1885 r. (MA) teren fabryczny kupił Ludwik Meyer.

 

W 1874 r., rok po śmierci Józefa Zanda, w wyniku przeprowadzenia procesu spadkowego i orzeczenia sadu, nieruchomość przy Piotrkowskiej 21 została wystawiona na sprzedaż w drodze publicznej licytacji. Najwyższe postąpienie, w kwocie 32.000 rbs, złożyli małżonkowie Szyfra i Nuta Bellin.

Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal rodzinę Bellin jako właścicieli.

Do przedstawicieli tej samej rodziny należała również nieruchomość przy Piotrkowskiej 25 i Cegielnianej 30 (dz. Więckowskiego 3).

 

* * *

 

W styczniu 1867 r. Józef Czapiewski otworzył cukiernię przy Piotrkowskiej 21.

 

Pod tym adresem działała redakcja i drukarnia żydowskiej gazety w języku jidysz Najer Folksblat.

 

MA (materiały archiwalne) - zobacz

 

 

Archiwalny dokument budowlany:

1893 – „O budowie przez Chaima Belina okien na parterze murowanego, piętrowego domu, a także nadbudowie części poddasza nad istniejącą piętrową oficyną pod numerem 274 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [powinno być „… pod numerem 274a …] [zobacz]

 

Ogłoszenia prasowe:

  • Józef Czapiewski Cukiernia
  • I. Orenburg Artystyczna litografia i drukarnia
  • Jakób Dumiński Tani sklep papieru i materiałów piśmiennych
  • A. Hirszman Magazyn towarów manufakturnych
  • I. M. Rutenberg Magazyn zegarków i wyrobów jubilerskich
  • Józef Aberstein Zakład grawerski i fabryka stempli
  • B. A. Nasielski Fabryka tasiem mierniczych
  • I. M. Schapiro Fabryka wyrobów wełnianych
  • Gabriel, Rubin i Sumeraj Hurtowy skład towarów bawełnianych
  • „Najer Folksblat” Wydawnictwo

 

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej
28 marca 2015
Piotrkowska_21
Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej