Piotrkowska

Tree

 

ulica Piotrkowska 220

ulica Piotrkowska 220 nr hip. 587

do 1850 r. nr 27

 

 

Na mocy umowy spisanej w łódzkim Magistracie, w marcu 1834 r., nieruchomość nr 27 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 220), ze stojącym na froncie murowanym domem rządowym, kupił Piotr Briske.

 

Stosownie do kontraktu z grudnia 1839 r., Briske sprzedał nieruchomość Augustowi Sänger, ten zaś, w 1843 r., sprzedał ją Janowi Karolowi Heinrich.

 

W 1847 r. Heinrich sprzedał nieruchomość Janowi Józefowi Heinzel (zobacz poniżej rodzina Heinzel).

Tak pisze Anna Rynkowska w książce "Ulica Piotrkowska": Jan Heinzel, właściciel posesji przy Piotrkowskiej 220, ulokował w murowanym domu rządowym warsztaty, a sam zamieszkał w drewnianym, dwuizbowym domku w podwórzu; ponadto część warsztatów miał u innych tkaczy.

 

Zgodnie z umową sporządzona w łódzkim Magistracie, w lipcu 1853 r., Heinzel sprzedał nieruchomość farbiarzowi, Piotrowi Eberhardtowi Jansen. Pomimo sprzedaży rodzina Heinzlów pozostawała przy Piotrkowskiej 220 jeszcze kilka lat.

Piotr Eberhardt Jansen zmarł w 1873 r. Wdowa, Amalia Julianna z d. Hayer, poślubiła w 1874 r. Juliusza Schäfera.

Przynajmniej od końca lat 80-tych XIX w., do wybuchu I wojny światowej, właścicielem posesji był Ryszard Schmidt, później jego syn, Aleksander Hugo Schmidt. Zakup nieruchomości przez Ryszarda Schmidta był związany z jego żoną, Julią Amalią Mietsch. Rodzicami Julii Amalii byli Jakub Mietsch i Berta Augusta Hayer, siostra Amalii Julianny, żony Piotra Eberhardta Jansena.

W podwórzu funkcjonowała mechaniczna farbiarnia i apretura Schmidta, napędzana maszyną parową o mocy 25 KM. W 1893 r. fabryka zatrudniała 100 robotników.

Na miejscu domu rządowego Schmidt wybudował murowany dom jednopiętrowy, według projektu Edwarda Creutzburga z 1888 r.

Zobacz przedstawicieli rodzin Jansen, Hayer i Mietsch na Piotrkowska Tree.

 

Taryfa domów z 1920 r. wymienia jako właściciela Ignacego Zaks.

 

Kolejny właściciel, Aron Pruszynowski, prowadził pod tym adresem szarparnię wełny i bawełny.

Przedsiębiorstwo Pruszynowskiego było zlokalizowane wcześniej przy ulicy Nowo Senatorskiej 7.

 

W 1935 r., w wyniku licytacji, zabudowania przy Piotrkowskiej 220 przeszły w ręce Abrama Icka Londona, później jego synów, Mojżesza i Józefa Szulima.

Nowi właściciele chcieli początkowo nadbudować istniejący dom frontowy, jednak ostatecznie, w latach 1937-38, wystawiono nowy obiekt, według projektu Henryka Goldberga. Kamienica posiadała 8 mieszkań.

 

W latach 20-tych XX w., w oficynach posesji funkcjonowała firma Kalmana Pinkusewicza, pod szyldem "Globus", produkująca wyroby gumowe.

 

Archiwalne dokumenty budowlane:

1888 - "O przebudowie przez Ryszarda Schmidta parteru i nadbudowie pierwszego piętra nad istniejącą wykończalnią i farbiarnią celem ulokowania tylko jednej wykańczalni pod numerem 587 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi".[zobacz]

1888 - "Projekt budowy murowanego, piętrowego domu frontowego i murowanego budynku dla przeniesienia [do niego] istniejącej farbiarni na nieruchomości Ryszarda Schmidta pod numerem 587 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi".[zobacz]

1895 - "O zatwierdzeniu projektu nadbudowy przez Ryszarda Schmidta drugiego piętra nad piętrową apreturą i innych budynków zamiast struchu fabrycznego pod numerem 587 w Łodzi".[zobacz]

 

Ogłoszenia prasowe:

  • „Globus” Fabryka wyrobów gumowych
  • Aron Pruszynowski Szarparnia wełny, bawełny i odpadków zagranicznych
  • Amalia Schultz Wyprawy kuchenne
  • Edgar Wacław Glazer „Auto-Tradenig” Salon samochodowy i skład części
  • Jakób Biały Zakład zduński
  • M. i J. Żarnowski i S-ka Fabryka wyrobów jedwabnych

 

rodzina Heinzel

Zobacz przedstawicieli rodziny Heinzel na Piotrkowska Tree.

Rodzina Heinzel przybyła do Łodzi prawdopodobnie w 1834 r. W tym samym roku Jan Józef Heinzel (ur. 1800 lub 1803, zm. 1855 akt 436) zapisał się do Zgromadzenia Majstrów Tkackich. Już w grudniu 1834 r. żona Jana, Franciszka Hake (przeważająca liczba dokumentów podaję nazwisko Hake, a nie Hanke), powiła pierworodnego syna, Juliusza. Ogółem, na przestrzeni 20 lat, przyszło na świat 10 dzieci:

 

Gdzie urodził się przyszły przemysłowiec, Juliusz Heinzel? Gdzie dorastał?

Pierwszym adresem zameldowania Jana i ciężarnej Franciszki był dom nr 189 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 187). Księga ludności stałej z drugiej połowy lat 30-tych wymienia rodzinę Heinzel w osadzie prządków, pod ówczesny nr 75 (dz. Przybyszewskiego pomiędzy Grabową i Kilińskiego). Kolejnym, ostatnim miejscem pobyty była nieruchomość przy obecnej Piotrkowskiej 220.

W 1855 r. miały miejsce tragiczne wydarzenia. Na przestrzeni czerwca i lipca zmarło troje dzieci - Ferdynand (zmarł 12 czerwca), Adolf (zmarł 16 czerwca) i Jan junior (zmarł 24 lipca). Przyczyny można upatrywać w panującej wtedy w Łodzi epidemii cholery. Dopełnieniem dramatu była samobójcza śmierć Jana, który targnął się na swoje życie 1 lipca. Młody Juliusz Heinzel znalazł się w trudnej sytuacji. Na drodze w dorosłe życie, w wieku niespełna 21 lat, pozostał z matką i czterema nieletnimi siostrami.

Rok po śmierci ojca, w 1856 r., Juliusz poślubił Paulinę Volkmann. Z tego związku, jeszcze na Piotrkowskiej 220, urodzili się trzej synowie - Adolf (ur. 1857 akt 316), Karol Gustaw (ur. 1859 akt 367), Teodor Juliusz (ur. 1861 akt 52).

Córka Juliusza i Pauliny, Paulina Rozalia, poślubiła w 1883 r. Ottona Alberta Gehliga - zobacz również rodzina Gehlig.

 

Wdowa po Janie, ojcu Juliusza, poślubiła w 1858 r. (akt 95) Jana Resigera. Małżonkowie zamieszkali pod nr 1406 (dz. Jaracza 6), gdzie w 1861 r. urodził się przyrodni brat Juliusza, Robert Resiger.

 

Wigury

Piłsudskiego

Roosevelta

Nawrot

Tuwima

Moniuszki

Traugutta

Narutowicza

Jaracza

Rewolucji 1905

Brzeźna

pl. Wolności

Radwańska

pl. Wolności

Żwirki

Mickiewicza

Zamenhofa

Andrzeja

6 Sierpnia

Zielona

Więckowskiego

Próchnika

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej
28 marca 2015
Piotrkowska_220
Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej

piotrkowska-nr.pl

© Wszystkie prawa zastrzeżone

Ulica Piotrkowska. Historia ulicy Piotrkowskiej i Łodzi przemysłowej