Na mocy Protokołu Deklaracyjnego, z lipca 1833 r., plac nr 134 przy ulicy Piotrkowskiej (dz. Piotrkowska 83) objął tkacz przybyły z Saksonii, Karol Franke.
Nowy właściciel zobowiązał się do utrzymywania w ciągłym ruchu fabryki bawełniano płucienno bawełnianej, składającej się z 3 warsztatów, przy której 2 czeladzi użytych będzie, oraz do wystawienia domu drewnianego pod gontami.
Stosownie do protokołu z marca 1842 r. Franke sprzedał nieruchomość Samuelowi Meyer.
Na froncie Piotrkowskiej stał w tym czasie dom drewniany mieszkalny pod gontami długości łokci* 26, szerokości łokci 14, a wysokości łokci 4 nowej miary polskiej.
* - 1 łokieć = 0,576 m
Majer wystąpił do Magistratu z podaniem o zezwolenie na wykup gruntu działki.
1867-1875 - "Podanie bezterminowego dzierżawcy gruntu ziemskiego nr 134/768 w mieście Łodzi Samuela Mejera o zezwolenie mu na wykup tego gruntu". [zobacz]
Kolejny właściciel, Jankiel Chaim Wiślicki, wybudował w 1878 r. kamienicę frontową, dwupiętrową od frontu i trzypiętrową od podwórza. Nadbudowa trzeciego piętra frontowego miała miejsce ok. 1894 r.
Taryfa domów z 1920 r. wymienia nadal rodzinę Wiślickich jako właścicieli.
Jankiel Chaim Wiślicki rozpoczął swoją działalność, produkcję tkanin i chust wełnianych, ok. 1868 r. Początkowo produkował chusty w systemie nakładczym, później uruchomił w podwórzu swojej posesji trzypiętrową tkalnię ręczną.
Rozwój przedsiębiorstwa Wiślickiego nastąpił w latach 90-tych XIX w., kiedy to wzniósł dużą, w pełni zmechanizowaną fabrykę na ulicy Długiej 126 MA (później Długa 138, dz. Gdańska 138).
1895 - "O zatwierdzeniu projektu budowy przez Chaima Jakuba Wiślickiego przy ulicy Długiej pod numerem 126/837a w Łodzi parowej przędzalni wełny i murowanej stróżówki". [zobacz]
W kantorze fabryki Wiślickiego, w maju 1906 r., miał miejsce zamach na życie właściciela (MA).
W 1907 r. miał miejsce kolejny zamach (MA), którego ofiarą padł zięć Wiślickiego, jedncześnie dyrektor fabryki, B. Lipszyc.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
* * *
W latach 30-tych XX w. funkcjonowało przy Piotrkowskiej 83 Porozumienie Składów Górnośląskich Koncernów oraz Dąbrowieckich Kopalń Węgla w Łodzi. W zarządzie Porozumienia zasiadał August Oskar Teschich (MA).
Rodzicami Augusta Oskara byli August Teschich i Berta Seeliger, córka Ferdynanda Seeligera.
Za początek firmy handlowej Augusta Teschicha uważa się rok 1878. Przynajmniej od lat 80-tych XIX w. skład węgla Teschicha działał przy ulicy Widzewskiej (dz. Kilińskiego 70-72) i sąsiadował od południa z terenem fabrycznym Otto Goldammera.
1888 - "Projekt dobudowy i nadbudowy piętra na istniejącej murowanej, parterowej oficynie na nieruchomości Augusta Teschicha pod numerem 1119 przy ulicy Widzewskiej w mieście Łodzi". [zobacz]
1895 - "Plan sieci przewodów elektrycznych w elektryfikowanych składzie węgla i kantorze na nieruchomości Augusta Teschicha położonej pod numerami 1118 i 1119 przy ulicy Widzewskiej w mieście Łodzi w guberni piotrkowskiej". [zobacz]
W okresie międzywojennym skład węgla i fabrykę tektury smołowej (MA) prowadził August Oskar Teschich.
Zobacz przedstawicieli rodziny Teschich na Piotrkowska Tree.
MA (materiały archiwalne) - zobacz
Archiwalne dokumenty budowlane:
1891 – „O budowie przez Jankiela Chaima Wiślickiego trzypiętrowej tkalni ręcznej i takiej samej oficyny na nieruchomości numer 768 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
1894 – „O nadbudowie przez Chaima Jankiela Wiślickiego trzeciego piętra nad istniejącym, dwupiętrowym od frontu, a trzypiętrowym od podwórza, domu pod numerem 83/768 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi”. [zobacz]
Ogłoszenia prasowe:
Wigury
Piłsudskiego
Roosevelta
Nawrot
Tuwima
Moniuszki
Traugutta
Narutowicza
Jaracza
Rewolucji 1905
Brzeźna
pl. Wolności
Radwańska
pl. Wolności
Żwirki
Mickiewicza
Zamenhofa
Andrzeja
6 Sierpnia
Zielona
Więckowskiego
Próchnika
piotrkowska-nr.pl
© Wszystkie prawa zastrzeżone